Takk

Gud -
det er så mykje
eg ikkje forstår.
Eg forstår ikkje dåpen

og kva du gjev meg i han.

Eg forstår ikkje nattverden heller

og korleis du kan møte meg der.

Og aller minst forstår eg krossen

din kjærleik
og di tilgjeving.

Treng eg ikkje å forstå?
Kan eg berre få kome
- ta imot likevel
- og berre seie takk?

Takk då
Gud!